Jak udzielić pierwszej pomocy ofierze mrozu

Każdej zimy wiele osób umiera z wychłodzenia organizmu, w większości przypadków są to osoby bezdomne. Tymczasem wiele z nich można uratować, udzielając choćby podstawowej, pierwszej pomocy. Poniżej przedstawiamy kilka praktycznych porad.

Niska temperatura powietrza w połączeniu z siłą wiatru przyczynia się do wychłodzenia organizmu. Hipotermia to znaczny spadek  temperatury ciała połączony z zaburzeniem termoregulacji organizmu. W wyniku obniżenia temperatury ciała życiowe procesy ulegają zwolnieniu i następuje ogólne pogorszenie sprawności. W skrajnych przypadkach może to stanowić zagrożenie dla  życia człowieka. Najbardziej narażeni na wychłodzenie są ludzie bezdomni, którzy przebywają w nieogrzewanych pomieszczeniach tj, pustostany, altanki na działkach czy piwnicach.

Wyróżnia się trzy stopnie hipotermii ze względu na głębokość obniżenia temperatury ciała:

1. Lekki (temperatura ciała spada do 32-35°C), charakteryzujący się uczuciem marznięcia, skóra jest blada i zimna. Występują dreszcze i drżenie mięśni. Słabną ramiona i nogi, dołączają się  zawroty głowy, niepokój i dezorientacja.

2. Średni (temperatura ciała spada do 30-32°C),  w którym następuje stadium wyczerpania, w którym objawy hipotermii lekkiej nasilają się. Dodatkowo pojawia się brak wrażliwości na bodźce i sztywnienie mięśni. Przechłodzony organizm dostaje skurczów mięśni, zachowuje się apatycznie i cierpi na zaburzenia świadomości, które powodują zobojętnienie na własny los (poszkodowany nie jest w stanie sobie pomóc).

3. Ciężki (temperatura ciała spada poniżej 30°C) - człowiek jest w stanie bezwładności. Poszkodowany nie odczuwa bólu, zachowaniem przypomina osobę po spożyciu alkoholu. Jego mowa jest bełkotliwa i występuje niezborność ruchowa. Puls jest słabo wyczuwalny a oddech wolny i płytki. Zanika reakcja źrenic na światło, co jest spowodowane niedotlenieniem mózgu. Poszkodowany ostatecznie traci przytomność.

Obniżenie temperatury ciała do 25°C może prowadzić do śmierci.

Postępowanie w przypadku hipotermii:

1. Sprawdź czy jest  bezpiecznie.

2. Założ rekawiczki.

3. Oceń stan ogólny poszkodowanego (sprawdź przytomność i oddech).

4. Wezwij pogotowie.

5. Zabezpiecz poszkodowanego przed dalszym wychłodzeniem:

• gdy jest to możliwe przenieś lub zaprowadż poszkodowanego do ciepłego pomieszczenia , w innym przypadku staraj się znaleźć miejsce osłonięte od śniegu, wiatru i deszczu,
• jeżeli ubranie poszkodowanego jest mokre należy  jak najszybciej je zdjąć  bez zbędnego poruszania poszkodowanego (np. rozcinając je),
• w przypadku podejrzenia odmrożenia okolic dystalnych ciała tj. uszy, nos, ręce i stopy  należy rozluźnić uciskające części garderoby, które ograniczają ukrwienie,
• poszkodowanego okryj kocem lub folią izotermiczną złotą stroną do góry,
• dodatkowo wskazane jest okrycie szyi i głowy co zmniejszy utratę ciepła.

6. Gdy poszkodowany jest przytomny możemy podać do picia gorące napoje (wskazane są z dużą zawartości cukru np. z sokiem malinowym). W żadnym przypadku niepodajemy alkoholu, który powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, a tym samym potęguje oziębienie organizmu.

7. W przypadku stwierdzenia uszkodzeń skóry zabezpiecz je suchym opatrunkiem.

8. W przypadku ,gdy osoba poszkodowana jest nieprzytomna, a ma czynności życiowe ułoż ją w pozycji bezpiecznej, która zapewni swobodne oddychanie.

9. Stale kontroluj oddech poszkodowanego.

10. Kiedy dojdzie do zatrzymania oddechu i krążenia przystąp do resuscytacji krążeniowo - oddechowej.

W żadnym przypadku NIE WOLNO:

• pocierać stóp i rąk poszkodowanego, ponieważ możemy spowodować dodatkowe uszkodzenia skóry (nie wolno również nacierać śniegiem!);
• zostawić poszkodowanego samego;
• gwałtownie poruszać poszkodowanym, ponieważ może to doprowadzić do szybkiego przemieszczenia się schłodzonej krwi w kierunku serca;